Verbum

накруці́ць, накру́чваць

1. тэх. (наматаць) áufwickeln vt; áufrollen vt; áufspulen vt (на шпульку);

2. тэх. (навінціць) áufschrauben vt;

накруці́ць га́йку éine Mútter áufschrauben;

3. тэх. (насвідраваць) bóhren vt;

4. тэх. (спружыну механізма) die Féder áufziehen*;

5. перан. разм. (ускладніць што-н.) éine schwíerige Sáche dréhen [scháffen], etw. sehr Komplizíertes [Úngewöhnliches] áusdenken* [machen];

◊

накруці́ць хвост каму-н. j-n áusschimpfen;

накруці́ць ву́шы каму-н. j-m die Óhren lángziehen* аддз.

замата́ць wíckeln vt, wínden* vt (вакол чаго-н. um A); umwíckeln vt, umwínden* vt (чым-н. mit D); áufwickeln vt; áufspulen vt (накруціць)