назнача́ць, назна́чыць разм.

1. (прызначыць) bestímmen vt, féstsetzen аддз. vt;

назнача́ць штраф éine Stráfe verhängen (каму-н. über A);

назнача́ць пасе́джанне éine Sítzung ánberaumen [ánsetzen];

назнача́ць вы́бары die Wáhlen áusschreiben*;

2. (надаць годнасць) ernénnen* vt, éinsetzen vt; berúfen* vt, benénnen* vt;

3. (прадпісаць) ánordnen vt;

назнача́ць ле́кі éine Arznéi verschréiben*; гл. тс. прызначаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

замясці́ць, замяшча́ць

1. (замяніць) ersétzen vt, vertréten vt;

2. (назначыць на пасаду) besétzen vt;

3. хім., матэм. substituíe ren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verstéigerung

f -, -en аўкцыён, таргі́

éine ~ áusschreiben* — [ánsetzen] назна́чыць аўкцыён

zur ~ kómmen* — пайсці́ з малатка́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórmund

m -(e)s, -e i münder апяку́н (тс. перан.)

éinen ~ ánsetzen — назна́чыць апекуна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ríchter

m -s, - суддзя́;

zum ~ bestéllen назна́чыць суддзёй;

sich zum ~ áufwerten* узя́ць на сябе́ ро́лю суддзі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sítzung

f -, -en

1) пасяджэ́нне

éine áusgedehnte ~ ánberaumen — назна́чыць пашы́ранае пасяджэ́нне

~en hálten* — право́дзіць пасяджэ́нні, засяда́ць

2) се- а́нс (у мастака)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́бары мн. Wahl f -, -en;

дадатко́выя вы́бары Náchwahlen pl;

назна́чыць вы́бары Wáhlen áusschreiben*;

прыступі́ць да вы́бараў zur Wahl schréiten*;

пара́дак правядзе́ння вы́бараў Wáhlordnung f -, -en;

вы́нік вы́бараў Wáhlergebnis n -es, -e, Áusgang der Wáhlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Miníster

n -s, - міні́стр

~ für Áuswärtige Ángelegenheiten — міні́стр заме́жных спраў

ein ~ óhne Geschäftsbereich — мі- ні́cтр без партфе́ля

zum ~ ernénnen* — назна́чыць на паса́ду міні́стра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Termín

m -s, -e

1) тэ́рмін

éinen ~ stéllen [féstsetzen] — назна́чыць тэ́рмін

den ~ éinhálten* — прытры́млівацца тэ́рміну

2) юрыд. слу́ханне спра́вы; вы́клік у суд

er hat mórgen ~ — яго́ выкліка́юць на за́ўтра ў суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ацані́ць

1. (назначыць цану) (be)wérten vt; éinschätzen vt, veránschlagen vt;

ацані́ць што-н. у сто ты́сяч рублёў etw. mit [auf A] húnderttausend Rúbel veránschlagen;

2. (прызнаць годнасць) schätzen vt, würdigen vt;

высо́ка ацані́ць каго-н. éine hóhe Méinung von j-m háben; j-n hoch schätzen (высок.), j-m hóhe Ánerkennung zóllen (высок.);

ацані́ць што-н стано́ўча etw. pósitiv éinschätzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)