надзява́ць гл. надзець

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ánschnallen

vt прышпі́льваць (спражкай); надзява́ць (лыжы і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bridle

[ˈbraɪdəl]

1.

n.

вуздэ́чка, абро́ць f.

2.

v.t.

1) надзява́ць абро́ць (вуздэ́чку)

2) Figur. утаймо́ўваць, паўстрымо́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áufstecken

vt

1) нако́лваць; надзява́ць, наса́джваць

2) утырка́ць

3) перан. пасава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maskíeren

1.

vt маскірава́ць, прыхо́ўваць

2.

(sich) надзява́ць на сябе́ ма́ску, маскірава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wig

[wɪg]

1.

n.

пары́к -а́ m.

The bald man wore a wig — Лы́сы мужчы́на насі́ў пары́к

2.

v.i. (-gg-)

1) надзява́ць пары́к

2) informal свары́цца, прабіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kapúze

f -, -n капту́р, капюшо́н, башлы́к

die ~ überzíehen* — надзява́ць [наця́гваць] капюшо́н

die ~ zurückschlagen* — апусці́ць капюшо́н [башэ́дк]; царк. клабу́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bonnet

[ˈbɑ:nɪt]

1.

n.

1) капту́р -а́ m., каптуро́к -ка́ m. (дзіця́чы або́ жано́чы)

2) мужчы́нская шко́цкая ша́пачка

3) індыя́нскі галаўны́ ўбо́р зь пёраў

4) esp. Brit. капо́т -а m. (машы́ны)

2.

v.t.

надзява́ць ша́пку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áuftun

*

1.

vt

1) адчыня́ць, адкрыва́ць; раскрыва́ць (кулак)

2) надзява́ць (капялюш)

3) разм. дастава́ць

2.

(sich)

1) адчыня́цца, адкрыва́цца

2) хвалі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ántun

* vt

1) надзява́ць; апрана́ць

2) учыня́ць, рабі́ць

j-m etw. ~ — рабі́ць каму́-н. лі́ха

j-m Éhre ~ — ака́зваць го́нар каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)