Verbum

анлайнавы слоўнік

надзява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надзява́ць несов.

1. в разн. знач. надева́ть;

2. кул., обл. начиня́ть;

1, 2 см. надзе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надзець.

•••

Надзяваць (насіць) маску — утойваць сваю сапраўдную сутнасць; прыкідвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзява́ць гл. надзець

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

надзе́ць, -дзе́ну, -дзе́неш, -дзе́не; -дзе́нь; -дзе́ты; зак., што.

1. Адзець на сябе або на каго-н. вопратку, абутак і пад.

Н. паліто.

2. Уздзець, прыладзіць які-н. прадмет на каго-, што-н.

Н. пярсцёнак.

Н. акуляры.

|| незак. надзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. надзе́цца, -дзе́нуся, -дзе́нешся, -дзе́нецца; -дзе́нься; незак. надзява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. надзява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надзява́нне ср. надева́ние; см. надзява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надева́ть несов. надзява́ць; (верхнюю одежду — ещё) апрана́ць; (обувь — ещё) абува́ць;

надева́ть сапоги́ надзява́ць (абува́ць) бо́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Надзяваць аброць, пятлю вяроўкі на галаву, шыю жывёліны.

Б. жарабца.

|| зак. забрыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уздзябу́рваць

‘абы-як надзяваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надзява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надзяваць — надзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)