bonnet

[ˈbɑ:nɪt]

1.

n.

1) капту́р -а́ m., каптуро́к -ка́ m. (дзіця́чы або́ жано́чы)

2) мужчы́нская шко́цкая ша́пачка

3) індыя́нскі галаўны́ ўбо́р зь пёраў

4) esp. Brit. капо́т -а m. (машы́ны)

2.

v.t.

надзява́ць ша́пку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)