навява́ць

1. (пра вецер) zusámmenwehen vt, zúwehen vt;

2. (выклікаць настрой, думкі) éinflößen vt, wáchrufen* аддз. vt, heráufbeschwören vt;

навява́ць сму́так на каго-н. j-n tráurig stímmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zúwehen

vt

1) навява́ць; прыно́сіць ве́трам

2) (mit D) зано́сіць (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

misgive

[mɪsˈgɪv]

1.

v.t. -gave, -given, -giving

выкліка́ць, абуджа́ць або́ навява́ць сумне́ў, падазрэ́ньне або́ непако́й

2.

v.i.

сумнява́цца, непако́іцца, падазрава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)