Verbum

анлайнавы слоўнік

навява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навява́ць несов., в разн. знач. навева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да навеяць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навява́ць

1. (пра вецер) zusámmenwehen vt, zúwehen vt;

2. (выклікаць настрой, думкі) éinflößen vt, wáchrufen* аддз. vt, heráufbeschwören vt;

навява́ць сму́так на каго-н. j-n tráurig stímmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

наве́яць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́й; -е́яны; зак., што і чаго.

1. Веючы, ачысціць нейкую колькасць збожжа.

Н. тону пшаніцы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Нанесці, прынесці ветрам.

Навеяла завіруха гурбы снегу.

3. перан. Выклікаць у каго-н. пэўны настрой, думкі і пад., прывесці ў пэўны душэўны стан.

Н. сум.

|| незак. наве́йваць, -аю, -аеш, -ае і навява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навева́ть несов., прям., перен. навява́ць;

навева́ть грусть навява́ць сум (сму́так);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навява́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да навяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навява́цца несов., страд. навева́ться; см. навява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zúwehen

1) навява́ць; прыно́сіць ве́трам

2) (mit D) зано́сіць (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

misgive

[mɪsˈgɪv]

v.t. -gave, -given, -giving

выкліка́ць, абуджа́ць або́ навява́ць сумне́ў, падазрэ́ньне або́ непако́й

v.i.

сумнява́цца, непако́іцца, падазрава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)