besáufen

(sich) груб. напіва́цца, набіра́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

recuperate

[rɪˈkju:pəreɪt]

v.i.

1) папраўля́цца, выздараўля́ць; набіра́цца сіл

2) ачу́ньваць

3) вярта́ць (стра́ты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ermánnen

(sich) трыма́цца, набіра́цца му́жнасці, браць сябе́ ў ру́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sáufen

*

1.

vt піць (пра жывёл)

2.

vi груб. п’я́нстваваць, набіра́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stáuen

vt

1.

запру́джваць 2. (sich)

засто́йвацца, збіра́цца, набіра́цца (пра ваду, лёд і г.д.); утвары́ць зато́р; эк. нако́плівацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rekrutíeren

vt

1) вайск. прызыва́ць (на- вабранцаў)

2) набіра́ць (рабочых);

sich ~ (aus D) папаўня́цца, набіра́цца (з ліку каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

garner

[ˈgɑ:rnər]

1.

v.t.

1) зво́зіць і ссыпа́ць у клець (збо́жжа)

2) зьбіра́ць, склада́ць (кні́гі ў бібліятэ́ку)

2.

v.i.

зьбіра́цца, набіра́цца (пра няна́вісьць)

3.

n.

1) сьві́ран -на m., клець f.

2) склад -у m. (для захо́ўваньня чаго́-н.)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accumulate

[əˈkju:mjəleɪt]

1.

v.t.

зьбіра́ць; назапа́шваць; набыва́ць; памнажа́ць

He accumulated a fortune by hard work — Цяжко́ю пра́цаю ён сабра́ў бага́цьце

2.

v.i.

набіра́цца; нагрува́шчвацца; зьбіра́цца

Dust and cobwebs accumulated in the empty house — Пыл і павуці́ньне назьбіра́ліся ў пусты́м до́ме

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

überhében

*

I

1.

vt (G) пазбаўля́ць, вызваля́ць (каго-н. ад клопату і г.д.)

2.

(sich)

(G) пазбаўля́цца, вызваля́цца (ад чаго-н.)

II

(sich)

1) надрыва́цца (ад цяжару)

2) набіра́цца пы́хі; фанабэ́рыцца (перад кім-н.)

er überhébt sich über die ánderen — ён зазнае́цца [фанабэ́рыцца]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gain

I [geɪn]

1.

v.t.

1) выйграва́ць

to gain time — вы́йграць час

2) атры́мваць, забясьпе́чваць (сабе́)

3) дамага́цца, дасяга́ць

4) сьпяша́цца (пра гадзі́ньнік)

5) выга́дваць

How much do I gain by that? — Ко́лькі я вы́гадаю гэ́тым?

6) прыбыва́ць; дабіра́цца; дасяга́ць

The swimmer gained the shore — Плыве́ц дасягну́ў бе́рагу

7) дадава́ць

to gain weight — прыбы́ць на вазе́

to gain strength — набіра́цца сі́лаў

2.

v.i.

1) прыно́сіць кары́сьць, быць кары́сным; мець кары́сьць, карыста́ць

2) рабі́ць по́ступ

3.

n.

1) прыбы́так -ку m.; прыро́ст -у m. (ху́ткасьці); вы́йгрыш -у m.; кары́сьць f.

2) прыбыва́ньне, павелічэ́ньне n.

3) нажы́ва f.

Greed is love of gain — Пра́гнасьць — гэ́та імкне́ньне да нажы́вы

gain on or upon — даганя́ць

gain over — перакана́ць, перацягну́ць на свой бок

gains — прыбы́ткі, заро́бкі pl.; дахо́д -у m.

II [geɪn]

adj.

1) выго́дны; кары́сны; адпаве́дны

2) зру́чны; спра́ўны, уме́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)