Verbum

überhében

*

I

1.

vt (G) пазбаўля́ць, вызваля́ць (каго-н. ад клопату і г.д.)

2.

(sich)

(G) пазбаўля́цца, вызваля́цца (ад чаго-н.)

II

(sich)

1) надрыва́цца (ад цяжару)

2) набіра́цца пы́хі; фанабэ́рыцца (перад кім-н.)

er überhébt sich über die ánderen — ён зазнае́цца [фанабэ́рыцца]