набліжа́ць гл. наблізіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ánnähern

1.

vt набліжа́ць

2.

(sich) набліжа́цца

(да каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

approximate

[əˈprɑ:ksɪmət]

1.

adj.

1) прыблі́зны

the approximate length — прыблі́зная даўжыня́

2) ве́льмі блізкі́

3) ве́льмі падо́бны

2. [əˈprɑ:ksɪmeit]

v.

1) набліжа́ць (-ца) да не́чага, блізу́ адпавяда́ць

2) прыблі́зна раўня́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

anticipate

[ænˈtɪsɪpeɪt]

1.

v.t.

1) прадбача́ць, прадчува́ць

2) спадзява́цца, чака́ць

We anticipated a good time at the party — Мы спадзява́ліся, што ве́села правядзём час на вечары́не

3) апярэ́джваць, выпярэ́джваць

The Chinese anticipated the European discovery of gunpowder — Кіта́йцы апярэ́дзілі Эўро́пу ў адкрыцьці́ по́раху

4) прысьпяша́ць, набліжа́ць

5) рабі́ць датэрміно́ва

6) перавыдатко́ўваць

2.

v.i.

забяга́ць напе́рад; апярэ́джваць фа́кты

We must not anticipate — Мы не паві́нны забяга́ць напе́рад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)