anticipate
[ænˈtɪsɪpeɪt]
1.
v.t.
1) прадбача́ць, прадчува́ць
2) спадзява́цца, чака́ць
We anticipated a good time at the party — Мы спадзява́ліся, што ве́села правядзём час на вечары́не
3) апярэ́джваць, выпярэ́джваць
The Chinese anticipated the European discovery of gunpowder — Кіта́йцы апярэ́дзілі Эўро́пу ў адкрыцьці́ по́раху
4) прысьпяша́ць, набліжа́ць
5) рабі́ць датэрміно́ва
6) перавыдатко́ўваць
2.
v.i.
забяга́ць напе́рад; апярэ́джваць фа́кты
We must not anticipate — Мы не паві́нны забяга́ць напе́рад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)