мыча́ць

1. múhen vi; brüllen vi;

2. перан. разм. únartikulierte Láute von sich gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мы́каць гл. мычаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blöken

vi мыча́ць, бляя́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bleat

[bli:t]

1.

n.

1) бляя́ньне n. (аве́чкі, казы́), мы́каньне n. (цяля́ці)

2) скуго́леньне, нарака́ньне n.

2.

v.i.

1) бляя́ць, мы́каць, мыча́ць

2) нарака́ць, скуго́ліць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)