ме́ншаць sich verríngern, kléiner wérden; zusámmenschrumpfen vi (s) (скарачацца, скручвацца); ábnehmen* vi, zurückgehen* vi (s) (слабець)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

diminish

[dɪˈmɪnɪʃ]

v.

1) зьмянша́ць; аслабля́ць (сі́лы, энэ́ргію)

2) ме́ншаць; зьмянша́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verríngern

vt

1.

памянша́ць 2. (sich)

змянша́цца, ме́ншаць, скарача́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinschmelzen

*

1.

vt растапля́ць; расплаўля́ць; распуска́ць

2.

vi (s)

1) пла́віцца, растапля́цца, распуска́цца

2) ме́ншаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lessen

[ˈlesən]

1.

v.i.

ме́ншаць, зьмянша́цца; спада́ць, убыва́ць

2.

v.t.

зьмянша́ць; прымянша́ць, перамянша́ць

to lessen the achievements of others — прымянша́ць по́сьпехі і́ншых

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábnehmen

*

1.

vt

1) здыма́ць, зніма́ць

2) браць, забіра́ць

2.

vi памянша́цца, ме́ншаць; худне́ць

éinen Eid ~ — прыма́ць прыся́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ebb

[eb]

1.

n.

1) адплы́ў -ву m. (марскі́)

2) упа́дак -ку m.

2.

v.i.

1) адплыва́ць, спада́ць (пра ваду́)

2) зьмянша́цца, ме́ншаць, сла́бнуць, слабе́ць

•

- ebb and flow

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dwindle

[ˈdwɪndəl]

1.

v.i.

1) ме́ншаць, зьмянша́цца, тра́ціць ва́ртасьць

The resources dwindled — Рэсу́рсы зьме́ншыліся на нішто́

2) паніжа́цца; зыхо́дзіць, спада́ць

2.

v.t.

зьмянша́ць

Drought has dwindled the crops — За́суха зьме́ншыла ўраджа́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zurückgehen

* vi (s) ісці́ наза́д, вярта́цца

2) адступа́ць, адыхо́дзіць

3) спада́ць, ме́ншаць

die Préise gíngen zurück — цэ́ны спа́лі [зні́зіліся]

4) (auf A) узыхо́дзіць, пахо́дзіць (да чаго-н. у мінулым)

5) звярта́цца (да першакрыніц)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tail

[teɪl]

1.

n.

1) хвост хваста́ m.

2) зад -у m.

3) хво́сьцік -а m. (прычо́ска)

4) Sl. шпік, шпег -а, дэтэкты́ў -ва m.

2.

v.t.

1) быць у хвасьце́

2) Sl. хадзі́ць, сачы́ць за кім

3.

v.i.

заніка́ць, прапада́ць; ме́ншаць

4.

adj.

за́дні, у хвасьце́

•

- a tail wind

- tail light

- tails

- tail off

- turn tail

- at the tail of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)