ме́ншаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Рабіцца меншым, памяншацца, убываць.

Дні прыкметна меншаюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́ншаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ме́ншаю ме́ншаем
2-я ас. ме́ншаеш ме́ншаеце
3-я ас. ме́ншае ме́ншаюць
Прошлы час
м. ме́ншаў ме́ншалі
ж. ме́ншала
н. ме́ншала
Дзеепрыслоўе
цяп. час ме́ншаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́ншаць несов. станови́ться ме́ньше, уменьша́ться; убавля́ться, убыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́ншаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Рабіцца меншым, памяншацца; спадаць; убываць. Калона меншала, і ўсё бліжэй чуліся стрэлы. Сачанка. Машыніст біў і біў струменем у агонь, і той з кожнай секундай усё меншаў і меншаў. Васілёнак. Лета ішло на спад, дні прыкметна меншалі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́ншыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ме́ншу ме́ншым
2-я ас. ме́ншыш ме́ншыце
3-я ас. ме́ншыць ме́ншаць
Прошлы час
м. ме́ншыў ме́ншылі
ж. ме́ншыла
н. ме́ншыла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́нець, ‑ее; незак.

Разм. Тое, што і меншаць. Самых цяжкіх эвакуіравалі. А раненых не менела. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сонцастая́нне, ‑я, н.

Момант праходжання Сонца праз самую паўночную або самую паўднёвую кропку экліптыкі. Зімовае сонцастаянне (21–22 снежня, калі дзень пачынае большаць). Летняе сонцастаянне (21–22 чэрвеня, калі дзень пачынае меншаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ліжэ́ць ’меншаць, слабець (пра мароз)’ (дзярж., Нар. сл.). Утворана з прасл. Ibg- і суф. -ёй. Лексема хутчэй за ўсё запазычана ці аформлена паводле польск. ulżyć ’аблегчыць^ < lżej ’лягчэй’. Да лёгкі, ільгота (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мяншэць, меншаць ’рабіцца меншым’ (ТС). Укр. мёншати, рус. смал. меньшёть, пск. цвяр. меньшить. Разам з польск. mniejszeć ’тс’ складаюць адзіны арэал лексемы, утворанай ад прыслоўя менш. На іншай слав. тэрыторыі — з прыстаўкамі або ад меней.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

убавля́ться

1. убаўля́цца; (уменьшаться) ме́ншыцца, змянша́цца, памянша́цца, станаві́цца менш;

2. (убывать) убыва́ць, змянша́цца, ме́ншаць, памянша́цца; (о воде) убыва́ць, ме́ншаць, спада́ць; (о луне) убыва́ць; см. уба́виться;

4. страд. убаўля́цца, змянша́цца, памянша́цца, адбаўля́цца; павужа́цца; см. убавля́ть​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)