Verbum

tail

[teɪl]

1.

n.

1) хвост хваста́ m.

2) зад -у m.

3) хво́сьцік -а m. (прычо́ска)

4) Sl. шпік, шпег -а, дэтэкты́ў -ва m.

2.

v.t.

1) быць у хвасьце́

2) Sl. хадзі́ць, сачы́ць за кім

3.

v.i.

заніка́ць, прапада́ць; ме́ншаць

4.

adj.

за́дні, у хвасьце́

•

- a tail wind

- tail light

- tails

- tail off

- turn tail

- at the tail of