межава́цца

1. grnzen vi (з чым-н. an A);

2. (перамяжоўвацца) (b)wchseln, aufeinnder flgen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

contiguous

[kənˈtɪgjuəs]

adj.

1) суме́жны, прыле́глы

to be contiguous — межава́цца

2) Geom. прыле́глы

contiguous angles — прыле́глыя куты́

3) блі́зкі, сусе́дні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

neighbor

[ˈneɪbər]

1.

n.

1) сусе́д -а m.; сусе́дка f., neighbors, coll. сусе́дзі

2) блі́жні -яга m., блі́жняя f.

2.

v.i.

1) жыць або́ быць недалёка, па сусе́дзтву

2) прымыка́ць, прыляга́ць да чаго́; межава́цца з чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skirt

[skɜ:rt]

1.

n.

1) спадні́ца f.

2) мяжа́ f., ускра́й -ю m.

on the skirts of the wood — на ўзьле́сьсі

2.

v.i.

1) межава́цца, быць на ўскра́і

2) быць на мяжы́, уздо́ўж мяжы́, ускра́й

3.

v.t.

абыхо́дзіць або́ аб’яжджа́ць бо́кам або́ ўскра́й

The boys skirted the forest — Хлапцы́ абыйшлі́ бо́кам лес

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zusmmenstoßen

*

1.

vt

1) сутыка́ць

2) злуча́ць упрыты́к

3) растаўчы́

2.

vi (s) (mit D)

1) сутыкну́цца (з кім-н., чым-н., тс. перан.)

mit den Gläsern ~ — чо́кацца

2) вайск. устанаві́ць баяву́ю су́вязь (з кім-н., чым-н.)

3) межава́цца; датыка́цца, дакрана́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bound

I [baʊnd]

1.

v., p.t. and p.p. of bind

2.

adj.

1) перапле́цены, сшы́ты

a bound book — перапле́ценая кні́га

2) зьвя́заны, абавя́заны; зму́шаны

to be bound by one’s promise — быць зьвя́заным абяца́ньнем

3) informal рашу́чы, станаўкі́

to be bound to go — нава́жыцца ісьці́

- bound up in

- bound up with

II [baʊnd]

1.

v.i.

1) падско́кваць; скака́ць, бе́гчы по́дскакам

2) адбіва́цца, адско́кваць

2.

v.t.

падбіва́ць (напр. мя́чык)

3.

n.

адско́к -у m., скачо́к упе́рад; падско́к -у m.

With one bound the deer went into the woods — Адны́м скачко́м казу́ля шмы́гнула ў лес

III [baʊnd]

1.

n.

мяжа́ f., ме́жы pl.

bounds —

а) ме́жы

б) абша́р, абня́ты ме́жамі

out of bounds — за мяжо́ю або́ за лі́ніяй спарто́вай пляцо́ўкі

2.

v.t.

1) право́дзіць мяжу́, абмяжо́ўваць

2) Obsol. абыйма́ць, улуча́ць

3.

v.i.

межава́цца

- hold within bounds

- within the bounds of possibility

IV [baʊnd]

adj.

у даро́зе; у кіру́нку

I am bound for home — Я е́ду дамо́ў

a train bound for Miensk — цягні́к на Менск

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)