масці́ць

1. (падлогу) díelen vt, mit Díelen belégen; (брукаваць) pflástern vt;

2. разм (размяшчаць) únterbringen* vt; áuslegen vt (высцілаць) (чым-н mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bepflástern

vt

1) (за)масці́ць [брукава́ць] (вуліцу)

2) наклада́ць пла́стыр (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pflástern

vt

1) накла́дваць пла́стыр (на што-н.)

2) масці́ць, брукава́ць

◊ der Weg zur Hölle ist mit gúten Vórsätzen gepflástert — ≅ даро́га ў пе́кла вы́машчана до́брымі наме́рамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)