ма́ршал м вайск Márschall m -s, Márschälle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Márschall

m -s, Marschälle

1) вайск. ма́ршал

2) марша́лак, сват

3) гіст. го́фмаршалак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

marshal

[ˈmɑ:rʃəl]

1.

n.

1)

а) нача́льнік палі́цыі або́ пажа́рнае кама́нды

б) судо́вы экзэку́тар (напр. шэ́рыф)

2) ма́ршал -а m. (у во́йску)

3) вяду́чы прагра́мы (на банке́це, урачы́стасьці), кама́ндуючы пара́дам

2.

v.t.

1) выстро́йваць

2) урачы́ста ве́сьці, уво́дзіць; разьмяшча́ць гасьце́й (на банке́це і пад.)

3.

v.i.

выстро́йвацца (у баявы́м пара́дку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)