лічы́ць

1. матэм. réchnen vt; zählen vt;

лічы́ць да дзесяці́ bis zehn zählen;

лічы́ць у галаве́ im Kopf réchnen; kópfrchnen (толькі інф) vi;

◊

не лі́чачы каго-н., што-н. óhne j-n, etw. (A) zu réchnen; úngerechnet, exklusíve [-və], áusschließlich, áusgenommen (выключаючы);

лічы́ць ні за што als absolút únwichtig [únbedeutend] ánsehen*; als Níchts ánsehen* (чалавека)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

count noses

лічы́ць прысу́тных

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дарэ́чны pássend, ángebracht;

лічы́ць дарэ́чным es für ángebracht hálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

enumerate

[ɪˈnu:məreɪt]

v.t.

1) пераліча́ць

2) лічы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

compute

[kəmˈpju:t]

v.

1) падлі́чваць; выліча́ць

2) лічы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

numerate

[ˈnu:məreɪt]

v.

1) лічы́ць; падлі́чваць

2) нумарава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eráchten

vt (für A) лічы́ць, прызнава́ць (за што-н.)

für [als] nötig ~ — лічы́ць неабхо́дным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стра́чаны verlóren;

лічы́ць што-н. стра́чаным etw. verlóren gében*;

стра́чаны час vertáne Zeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dafürhalten

* [dafür hálten*]

vi меркава́ць, лічы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenrechnen

vt лічы́ць, злі́чваць; падсумо́ўваць, падрахо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)