ля́скаць

1. klírren vi, rásseln vi;

2. knállen vi; klátschen vi;

ля́скаць пу́гай mit der Péitsche knállen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

clang

[klæŋ]

1.

n.

ля́скат, бра́згат -у m.

2.

v.

ля́скаць, бра́згаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clank

[klæŋk]

1.

n.

бра́згат, скры́гат -у m.

2.

v.

бра́згаць, бразгаце́ць; грукаце́ць, ля́скаць; скрыгата́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clack

[klæk]

1.

v.

1) ля́скаць, трашчэ́ць

2) балбата́ць, траската́ць

3) куда́хтаць

2.

n.

1) ля́скат -у m., траскатня́ f.

2) балбатня́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clatter

[ˈklætər]

1.

n.

1) стук, звон -у m., траскатня́ f.

2) га́лас -у m., балбатня́ f.

3) ту́пат -у m.

2.

v.i.

бра́згаць, бразгата́ць, ля́скаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chatter

[ˈtʃætər]

1.

v.i, v.t.

1) балбата́ць, трашчэ́ць, мало́ць языко́м

2) шчабята́ць

3) ля́скаць (зуба́мі)

2.

n.

1) балбатня́ f.

2) шчэ́бет -у m. (пту́шкі, дзіця́ці), шчабята́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

klátschen

1.

vt ля́паць, ля́скаць

der Régen klatscht auf das Dach — дождж пало́шча па да́ху

Béifall ~ — апладзі́раваць

2.

vi (über A) разво́дзіць плёткі, плятка́рыць (пра што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

clash

[klæʃ]

1.

n.

1) ля́скат, бра́згат -у m.

2)

а) сутыкне́ньне n., варо́жая суты́чка

б) мо́цнае разыхо́джаньне, супярэ́чнасьць f., канфлі́кт -у m.

a clash of opinions — разыхо́джаньне ў пагля́дах

2.

v.

1) ля́скаць, бры́нкаць, бра́згаць

2) канфліктава́ць, не згаджа́цца, свары́цца

3) не пасава́ць, не гарманізава́ць

the colors clash — ко́леры не пасу́юць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

knállen

1.

vi ля́скаць (пугай); ля́паць, бра́згаць (дзвярыма); трашча́ць

Schüsse ~ — трашча́ць стрэ́лы [вы́стралы]

mit den Ábsätzen ~ — шчо́ўкаць абца́самі

2.

vt разм. прыстрэ́ліць

j-m éine ~ — даць апляву́ху каму́-н.; усадзі́ць каму́-н. ку́лю ў лоб

etw. in die Luft ~ — узарва́ць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

smack

I [smæk]

1.

n.

1) пры́смак -у m.

2) сьлед -у m., адце́ньне n.

This apartment has a smack of tobacco about it — У пако́і аддае́ тытунём

2.

v.i.

мець пры́смак чаго́, аддава́ць чым

II [smæk]

1.

v.t.

1) цмо́каць (гу́чна цалава́ць)

2) ля́паць, пля́скаць, шлёпаць (асабл. дзіця́)

3) ля́скаць (пу́гаю)

2.

n.

цмок -у m. (гу́чны пацалу́нак)

3.

adv., informal

1) з трэ́скам

2) про́ста

smack in the middle — у са́мы цэ́нтар

III

n.

ма́лы ве́тразьнік; рыба́цкі чо́вен

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)