klátschen
1.
vt ля́паць, ля́скаць
der Régen klatscht auf das Dach — дождж пало́шча па да́ху
Béifall ~ — апладзі́раваць
2.
vi (über A) разво́дзіць плёткі, плятка́рыць (пра што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)