кірава́цца

1. (дзейнічаць у адпаведнасці з чым-н.) sich ríchten (nach D); sich léiten lássen* (von D); áusgehen* vi (s) (von D);

2. (трымаць кірунак) in Ríchtung (N або G) géhen*, sich begében*, sich (hín)wénden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hew to

мо́цна прытры́мвацца чаго́, кірава́цца чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

follow one’s nose

а) ісьці́ про́ста напе́рад

б) кірава́цца ню́хам, чуцьцём або́ інсты́нктам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кіраўні́цтва н.

1. (тое, чым патрэбна кіравацца) Léitung f -, Führung f -;

2. (установа) Verwáltung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інстру́кцыя ж. Instruktión f -, -en; Díenstanweisung f -, -en; Ánleitung f -, -en; Vórschrift f -, -en (прадпісанне);

паво́дле інстру́кцыі laut Wéisung [Instruktión]; instruktiónsgemäß; vórschriftsmäßig;

кірава́цца інстру́кцыяй sich nach der Vórschrift ríchten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

go by

а) міна́ць (пра час); прахо́дзіць паўз што

б) кірава́цца чым, трыма́цца чаго́

в) ісьці́ пад чым

go by the name — быць вядо́мым пад і́мем

г) абыхо́дзіцца без чаго́

He cannot go by without food — Ён ня мо́жа абыхо́дзіцца бязь е́жы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

léiten

vt

1) кірава́ць, ве́сці

sich von j-m ~ lássen* — паддава́цца чыйму́-н. уплы́ву

sich von etw. (D) ~ lássen* — кірава́цца чым-н.

etw. in die Wége ~ — падрыхтава́ць, арганізава́ць што-н.

2) накі- ро́ўваць

3) эл. право́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tend

I [tend]

v.i.

1) мець тэндэ́нцыі, схіля́цца

2) кірава́цца, падава́цца

The coastline tends to the south — Лі́нія ўзьбярэ́жжа тут кіру́ецца напаўдня́

II [tend]

v.t.

1) дагляда́ць; па́сьвіць

He tends shop for his father — Ён дагляда́е майстэ́рню ба́цькі

A shepherd tends his flock — Пасту́х па́сьвіць свой ста́так

2) абслуго́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

steer

I [stɪr]

1.

v.t.

1) кірава́ць стырно́м, стырнава́ць

2) кірава́ць аўтамабі́лем, самалётам

3) право́дзіць (праз нато́ўп)

2.

v.i.

1) кірава́цца, накіро́ўваць

The pilot steered for the harbor — Стырнавы́ кірава́ўся ў порт

2) This car steers easily — Гэ́ты аўтамабі́ль лёгка кіру́ецца

•

- steer clear of

II [stɪr]

n.

вы́легчаны малады́ бычо́к; малады́ вол

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ríchten

1. vt

1) накіро́ўваць; звярта́ць; наво́дзіць;

éine Fráge an j-n ~ звярта́цца да каго́-н. з пыта́ннем;

etw. geráde ~ выпро́стваць [выраўно́ўваць] што-н.;

éinen Brief an j-n ~ накірава́ць [адрасава́ць] каму́-н. пісьмо́

2) прыво́дзіць у пара́дак; ríchte déine Kléider! прывядзі́ сябе́ ў пара́дак!

3) тэх. вывяра́ць, нала́джваць, рыхтава́ць

4) (а)судзі́ць; пакара́ць;

j-n zu Grúnde [zugrúnde] ~ загубі́ць каго́-н.

2. ~, sich

1) кірава́цца (чым-н.), прытры́млівацца (чаго-н.)

2) звярта́цца (да каго-н. – an A)

3) быць накірава́ным;

sich in die Höhe ~ вы́прастацца, уста́ць

4) вайск. раўня́цца;

richt' euch! раўня́йся! (каманда)

5): sich selbst ~ пако́нчыць з сабо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)