крэты́н крэці́н м. разм.

1. Kretín [-´tɛ̃] m -s, -s;

2. (зняважліва) Vóll¦idiot m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Kretin, Kretíne

[-'tε˜:]

m -s, -s, Kretíne f -, -n крэці́н, прыду́рак, ідыёт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)