крэдыто́р м. эк. Gläubiger m -s, -; Kredítgeber m -s, -, Géldgeber m -s, -, Kréditor m -s, -tóren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mortgagee

[,mɔrgɪˈdʒi:]

n.

іпатэ́чны крэдыто́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Verléiher

m -s, - крэдыто́р; пазыкада́ўца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kréditor

m -s, -tóren крэдыто́р, пазыкадава́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

creditor

[ˈkredətər]

n.

1) крэдыто́р -а m.

2) крэды́тны бок у бухга́льтарскай кні́зе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gläubiger

m -s, - крэдыто́р

den ~ ábfinden* — разлічы́цца з крэдыто́рам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dun

I [dʌn]

1.

n.

1) назо́льны крэдыто́р

2) напо́рыстае дамага́ньне зваро́ту даўго́ў

2.

v.t.

напо́рыста дамага́цца зваро́ту даўго́ў

3.

v.i.

дакуча́ць, назаля́ць

II [dʌn]

1.

adj.

невыра́зны, шэ́ра-бруна́тны, шэ́ра-кары́чневы

2.

n.

цьмя́ны шэ́ра-бруна́тны ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)