кружы́цца

1. sich dréhen;

2. (апісваць кругі – пра драпежную птушку) Kréise zíehen*, kréisen vi;

3. (насіцца ў паветры – пра снег, пыл) wírbeln vi;

4. (блукаць) umhér¦irren vi (s);

кру́жыцца ў галаве́, кру́жыцца галава́ mir wird [ist] schwínd(e)lig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kréiseln

1.

vi

1) круці́цца, кружы́цца

2) гуля́ць з ваўчко́м

2.

(sich) круці́цца, кружы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kréisen

1.

vi круці́цца, кружы́цца, вярце́цца; цыркулява́ць, абарача́цца (пра кроў)

2.

vt круці́ць, вярце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reel

I [ri:l]

1.

n.

1) шпу́ля, шпу́лька f.

2) шпу́ля для кінасту́жкі

3) матаві́ла -а n. (для намо́тваньня ні́так або́ дро́ту)

2.

v.t.

намо́тваць на шпу́лю

II [ri:l]

v.i.

1) калыхну́цца, затрэ́сьціся ад уда́ру

2) хіста́цца

3) кружы́цца, круці́цца

His head was reeling after a polka — Яму́ закруцілася галава́ пасьля́ по́лькі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

whirl

[hwɜ:rl]

1.

v.i.

1) круці́цца, кружы́цца; віхры́цца, вірава́ць

The leaves whirled on the wind — Лі́сьце кружы́лася на ве́тры

2) прано́сіцца; праімча́цца, пракалясі́ць

3) Figur. адчува́ць галавакружэ́ньне

My head is whirling — У мяне́ закружы́лася галава́

2.

n.

1) круце́ньне, кружэ́ньне n.

2) вір -у m.

3) Figur. вір (падзе́яў)

social whirl — вір тава́рыскага жыцьця́

4) галавакружэ́ньне n.

•

- whirl away

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schwíndel

m -s

1) галавакружэ́нне

er ist von ~ befállen — у яго́ галавакружэ́нне, у яго́ кру́жыцца галава́

2) ашука́нства

ein áufgelegter [áusgemachter] ~ — відаво́чнае ашука́нства

láuter fáuler ~ — там адно́ ашука́нства

3)

was kóstet der ganze ~? — разм. ко́лькі кашту́е ўся гэ́тая дро́бязь?

4)

~ errégend — галавакру́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ві́цца

1. (пра валасы) sich lócken, sich kräuseln; sich wéllen;

2. (вакол чаго-н.) sich schlíngen*, sich wínden*; sich ránken (пра расліны);

3. (падымацца віхрам) áufwirbeln vi (s);

пыл віе́цца der Staub wird áufgewirbelt;

4. (кружыцца) kréisen vi;

пту́шкі ўю́цца [вію́цца] над ле́сам die Vögel kréisen über dem Wald;

5. (мець звілісты напрамак) sich schlängeln;

руча́й уе́цца [віе́цца] der Bach schlängelt sich;

6. (развявацца) wéhen vi, fláttern vi (пра сцяг і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dréhen

1.

vt

1) круці́ць

2) паваро́чваць

j-m den Rücken ~ — павярну́цца плячы́ма да каго́-н.

3) вырабля́ць (нешта круцячы)

Fleisch durch den Wolf ~ — прапуска́ць мя́са праз мясару́бку

Lócken ~ — завіва́ць ло́каны [ку́дзеры]

4) выто́чваць; абто́чваць

5) здыма́ць (фільм)

2.

(sich) круці́цца

mir dreht sich álles — разм. у мяне́ кру́жыцца галава́

das Gespräch dréhte sich um díese Fráge — гаво́рка ішла́ [круці́лася] вако́л гэ́тага пыта́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)