Verbum

stride

[straɪd]

1.

v.i. strode, stridden, striding

1) кро́чыць, сяга́ць

2) пераступа́ць, перасяга́ць

He strode over the brook — Ён пераступі́ў праз раўчу́к

2.

v.t.

1) кро́чыць

to stride the streets — кро́чыць па ву́ліцах

2) сяда́ць, сядзе́ць ве́рхам

to stride a horse — сядзе́ць ве́рхам на кані́

3.

n.

1) сяге́нь -ня́ m., вялі́кі крок

2) даўжыня́ кро́ку

•

- hit one’s stride

- take in stride

- make great strides

- make rapid strides

amble

[ˈæmbəl]

1.

n.

1) і́нахадзь f. (ко́нскі бег)

2) паво́льны крок m.

2.

v.i.

1) бе́гчы і́нахадзьдзю (пра каня́)

2) паво́льна кро́чыць

swagger

[ˈswægər]

1.

v.i.

1) хадзі́ць з ва́жным вы́глядам; ва́жна кро́чыць

2) выхваля́цца, хвалі́цца; ганары́цца

3) блефава́ць

2.

n.

фарсі́стая або́ ва́жная хада́; фанабэ́рыстасьць f.

3.

adj., informal

ве́льмі мо́дны, па апо́шняй мо́дзе