stride

[straɪd]

1.

v.i. strode, stridden, striding

1) кро́чыць, сяга́ць

2) пераступа́ць, перасяга́ць

He strode over the brook — Ён пераступі́ў праз раўчу́к

2.

v.t.

1) кро́чыць

to stride the streets — кро́чыць па ву́ліцах

2) сяда́ць, сядзе́ць ве́рхам

to stride a horse — сядзе́ць ве́рхам на кані́

3.

n.

1) сяге́нь -ня́ m., вялі́кі крок

2) даўжыня́ кро́ку

- hit one’s stride

- take in stride

- make great strides

- make rapid strides

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)