кра́мнік м Krämer m -s, -, Ládenbesitzer m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Krämer
m -s, - дро́бны кра́мнік, гандля́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ларо́чнік м Stándverkäufer m -s, -, Kióskverkäufer m; гл крамнік
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
shopkeeper
[ˈʃɑ:p,ki:pər]
n.
кра́мнік -а m., кра́мніца f.; ула́сьнік майстэ́рні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
storekeeper
[ˈstɔr,ki:pər]
n.
1) кра́мнік -а m., кра́мніца f.
2) кладаўшчы́к -а́ m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tradesman
[ˈtreɪdzmən]
n., pl. -men
гандля́р -а́, кра́мнік -а m.; раме́сьнік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
clerk
[klɜ:rk]
n.
1) канцыляры́ст -а m., канцыляры́стка f.; сакрата́р -а́ m.
2) чыно́ўнік, працаўні́к, адміністра́тар -а m.
bank clerk — ба́нкаўскі працаўні́к
3) прадаве́ц -ўца́, кра́мнік -а m., прадаўшчы́ца, кра́мніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
merchant
[ˈmɜ:rtʃənt]
1.
n.
1) купе́ц -ца́ m.; гандля́р -а́ m., гандля́рка f.
2) кра́мнік -а m., кра́мніца f.; ро́зьнічны гандля́р
2.
adj.
гандлёвы, купе́цкі
а) a merchant seaman — мара́к гандлёвага флёту
б) a merchant town — гандлёвы го́рад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
weigh
[weɪ]
1.
v.t.
1) ва́жыць
to weigh oneself — пава́жыцца
2) (out) адва́жваць
The grocer weighed out five pounds of sugar — Кра́мнік адва́жыў пяць фу́нтаў цу́кру
3) дакла́дна абду́мваць, узва́жваць
to weigh the advantages and disadvantages — узва́жыць вы́гады й нявы́гады
4) ацэ́ньваць
2.
v.i.
1) ва́жыць
She weighed 140 pounds — Яна́ ва́жыла 140 фу́нтаў
2) мець значэ́ньне, вагу́
3) Naut. здыма́цца зь я́кара
•
- weigh down
- weigh on
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
warrant
[ˈwɔrənt]
1.
n.
1) падста́ва f.
He had no warrant for his actions — Ён ня меў нія́кай падста́вы для сваі́х учы́нкаў
2) пісьмо́вы дазво́л, о́рдэр -у m.
a warrant to search the house — о́рдэр на ператру́с у до́ме
3) абяца́ньне n., гара́нтыя f.
2.
v.t.
1) дава́ць дазво́л
2) апра́ўдваць
Nothing can warrant such rudeness — Нішто́ ня мо́жа апраўда́ць таку́ю гру́басьць
3) абяца́ць; гарантава́ць
The shopkeeper warranted the quality of goods — Кра́мнік гарантава́ў я́касьць тава́раў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)