кра́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Уладальнік крамы або прадавец у ёй.

|| ж. кра́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. кра́мніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кра́мнік кра́мнікі
Р. кра́мніка кра́мнікаў
Д. кра́мніку кра́мнікам
В. кра́мніка кра́мнікаў
Т. кра́мнікам кра́мнікамі
М. кра́мніку кра́мніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кра́мнік м. ла́вочник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́мнік, ‑а, м.

Разм. Уладальнік крамы або прадавец у краме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́вочник кра́мнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́мніца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да крамнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бажы́цца, бажуся, божышся, божыцца; незак.

Даваць клятву, ужываючы слова «далібог». А Крамнік божыцца, клянецца: — Няхай язык адсохне, — прысягае. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычыкільга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Чыкільгаючы, прыйсці куды‑н.; прыкульгаць. Урэшце прычыкільгаў на мыліцах крамнік. Масарэнка. Выдра прычыкільгала да рэчкі, стралою ўвайшла ў крынічную ваду. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыб, дыб-ды́б, выкл.

у знач. вык. Ужываецца ў значэнні дзеяслова дыбаць. І [в]от ідуць сабе: сакратар — топ-топ па гразі, а крамнік — дыб-дыб, як певень. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алты́нщик презр. (торгаш) гандля́р, -ра́ м.; (лавочник) кра́мнік, -ка м.; (скупец) скна́ра, -ры м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)