кра́каць

1. (пра качку) schnáttern vi;

2. разм (пра чалавека) sich räuspern; hüsteln vi; ächzen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

honk

[hɑ:ŋk]

1.

n.

1) кра́каньне, го́ргат; крык дзі́кае гу́сі

2) трубо́к аўтамабі́ля

2.

v.i.

1) кра́каць, гаргата́ць

2) трубі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

croak

[kroʊk]

1.

n.

ква́каньне n. (жа́баў), ка́рканьне n. (варо́ны, крумкача́)

2.

v.i.

1) ква́каць, ка́ркаць

2) бурчэ́ць, нарака́ць, праро́чыць бяду́, кра́каць

3) Sl. паме́рці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

quack

I [kwæk]

1.

n.

кра́каньне ка́чак

2.

v.i.

кра́каць

II [kwæk]

1.

n.

1) знаха́р -а́ m.

2) шарлата́н -а m.

2.

adj.

знаха́рскі

quack medicine — знаха́рскія ле́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schnáttern

vi

1) гагата́ць (пра гусей), кра́каць (пра качак)

er schnáttert vor Kälte — у яго́ зуб на зуб не папада́е ад хо́ладу

2) разм. трашча́ць, балбата́ць, бала́каць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)