ко́нчыцца разм гл скончыцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канча́цца, ко́нчыцца разм

1. énden vi; zu Ende sein; zu Énde géhen*, zur Néige géhen* (пра назапашанае); áblaufen* vi (s) (пра тэрмін);

канча́цца чым-н mit etw. (D) énden;

канча́цца нічы́м ergébnislos énden;

уда́ла канча́цца glücklich áblaufen*;

2. (памерці) stérben* vi (s); verschéiden* vi (s) (высок)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

álle

усе́

~ sein — разм. (с)ко́нчыцца, вы́йсці

гл. all 1)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schrécken

m -s, - жах, страх; гл. Schreck;

die ~ des Kríeges — жа́хі вайны́

~ und Gréuel — жа́хі і зве́рства

ein Énde mit ~ néhmen* — мець жу́дасны кане́ц, дрэ́нна ко́нчыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jäh

1.

a

1) рапто́ўны

ein ~es Énde néhmen* — рапто́ўна ко́нчыцца [абарва́цца]

2) круты́, стро́мы

2.

adv

1) рапто́ўна, зняна́цку; імклі́ва, стрымгало́ў, як мага́

2) кру́та, стро́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)