каро́ль м König m -s, -e (тс шахм, карт);

шах і мат кара лю́ шахм Schach und matt dem König;

кар зво́нак карт Károkö nig m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Érlkönig

m -s міф. лясны́ цар, каро́ль-лесаві́к, каро́ль э́льфаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

king

[kɪŋ]

n.

1) каро́ль караля́ m.

2) улада́р -а́ m.

3) магна́т -а, каро́ль m.

a steel king — каро́ль ста́лі

4) каро́ль (у ка́ртах, шахма́тах)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

König

m -s, -e

1) каро́ль, цар, правады́р

2) перан. перамо́жца, каро́ль

3) спарт. каро́ль

die Héiligen drei ~e — Вадо́хрышча, Тры Каралі́ (царкоўнае свята)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

face card

каро́ль, да́ма або́ вале́т (у ка́рах); фігу́рная ка́рта, карці́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пі́кавы карт Pik-;

пі́кавы туз Pik¦ass n -es, -e;

пі́кавы каро́ль Píkkönig m -(e)s, -e;

пі́кавая да́ма Píkdame f -, -n;

пі́кавы вале́т Píkbube m -n, -n;

◊ пі́кавае стано́вішча verzwéifelte [péinliche] Láge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

arbitrary

[ˈɑ:rbətreri]

adj.

1) самаво́льны, адво́льны

arbitrary decisions — адво́льныя пастано́вы

2) капры́зны, няпэ́ўны; зьме́нлівы

an arbitrary character — капры́зны хара́ктар

3) дэспаты́чны

an arbitrary king — дэспаты́чны каро́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abdicate

[ˈæbdɪkeɪt]

v.

1) абдыкава́ць; адмаўля́цца

The king abdicated his throne — Каро́ль адмо́віўся ад тро́ну

2) адыхо́дзіць

Those who abdicate life socially, will soon abdicate from life itself — Ты́я, што адыхо́дзяць ад грама́дзкага жыцьця́, ху́тка ады́йдуць ад само́га жыцьця́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sovereign

[ˈsɑ:vrən]

1.

n.

1) улада́р -а́, мана́рх, сувэрэ́н -а m. (каро́ль, цар, імпэра́тар, хан і гд)

2) сувэрэ́н (брыта́нская залата́я манэ́та)

2.

adj.

1) сувэрэ́нны, незале́жны

2) найвышэ́йшы, найбо́льшы

3) даскана́лы

a sovereign cure for colds — даскана́лыя ле́кі ад прасту́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reign

[reɪn]

1.

n.

улада́рства, панава́ньне n.

a reign of law and order — панава́ньне зако́ну й пара́дку; ула́да f.

2.

v.i.

улада́рыць, панава́ць

A king reigns over his kingdom — Каро́ль улада́рыць у сваі́м карале́ўстве

On a still night silence reigns — У спако́йную ноч пану́е цішыня́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)