abdicate

[ˈæbdɪkeɪt]

v.

1) абдыкава́ць; адмаўля́цца

The king abdicated his throne — Каро́ль адмо́віўся ад тро́ну

2) адыхо́дзіць

Those who abdicate life socially, will soon abdicate from life itself — Ты́я, што адыхо́дзяць ад грама́дзкага жыцьця́, ху́тка ады́йдуць ад само́га жыцьця́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)