карава́н м

1. Karawáne f -, -n;

карава́н вярблю́даў Kamélkarawane f;

2. Zug m -(e)s, Züge;

карава́н су́днаў Schíffskonvoi [-v-] m -, -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Karawánne

f -, -n

1) карава́н

2) працэ́сія, ход, цуг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

caravan

[ˈkærəvæn]

n.

1) карава́н -у m.

2) кры́ты грузаві́к, фурго́н -а m.

3) Brit. дом-аўтапрычэ́п

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

traverse

1. [trəˈvɜ:rs]

v.t, v.i.

1) перахо́дзіць, прахо́дзіць; перасяка́ць, перасяга́ць

The caravan traversed the desert — Карава́н перасёк пусты́ню

2) распасьціра́цца

3) дакла́дна перагляда́ць, абмярко́ўваць

to traverse a subject — абмеркава́ць тэ́му

4) Law пярэ́чыць, адмаўля́ць

2.

n.

1) папярэ́чка f.

2) тра́вэрс -а m.

3) тра́вэрс (у архітэкту́ры)

4) Law афіцы́йнае запярэ́чаньне, адмаўле́ньне

3. [ˈtrævɜ:rs]

adj.

папяро́чны, папярэ́чны

4.

adv.

упо́перак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)