канстатава́ць féststellen vt, konstatíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

konstatíeren

vt канстатава́ць, устана́ўлі- ваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ascertain

[,æsərˈteɪn]

v.t.

канстатава́ць; выясьня́ць; устанаўля́ць; сьцьвярджа́ць, пацьвярджа́ць; упэ́ўнівацца

to ascertain the situation — вы́ясьніць абста́віны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

féststellen

аддз. vt вызнача́ць, адзнача́ць, канстатава́ць

die Úrsache ~ — вы́светліць [вы́значыць] прычы́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

устанаві́ць кніжн.

1. (змясціць) гл. усталяваць 1.;

2. (наладзіць) hérstellen vt;

устанаві́ць су́вязь éine Verbíndung hérstellen; вайск. тс. die Verbíndung áufnehmen*;

устанаві́ць канта́кт з кім-н. mit j-m Kontákt [Verbíndung] áufnehmen*;

3. (увесці, вызначыць) féstsetzen аддз. vt, féstlegen vt; bestímmen vt; éinführen vt;

устанаві́ць час (die) Zeit bestímmen [féstlegen];

устанаві́ць цану́ den Preis féstsetzen;

4. юрыд., тс. перан. (выявіць, канстатаваць) féststellen аддз. vt, konstatíeren vt;

устанаві́ць факт éine Tátsache féststellen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)