камбінава́ць

1. kombineren vt, ver¦inigen vt;

2. разм. (рабіць камбінацыі) berchnen vt, kombineren vt; raffinerte Kombinatinen nstellen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kombineren

vt камбінава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

machinate

[ˈmækɪneɪt]

v.

махлява́ць, рабі́ць змо́ву; ве́сьці падко́пы або́ інтры́гі; інтрыгава́ць, камбінава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rustle

[ˈrʌsəl]

1.

n.

шо́лах, шэ́лест -у m., шо́рах -у m.; ша́станьне n.; шапаце́ньне, шалясьце́ньне, шамаце́ньне n.

2.

v.i.

1) шо́ргаць; шалясьце́ць, шапаце́ць, шамаце́ць

2) informal кра́сьці скаці́ну

3) informal (up) камбінава́ць, зьбіра́ць

to rustle up some cash — скамбінава́ць капе́йку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)