калекты́ўны Kollektív-, Geméinschafts-; geméinsam, geméinschaftlich, kollektív;

калекты́ўная дамо́ва юрыд. Kolektívvertrag m -(e)s, -träge;

калекты́ўнае наве́дванне Geméinschaftsbesuch m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

collective

[kəˈlektɪv]

1.

adj.

1) супо́льны; агу́льны, збо́рны

the collective wisdom of Congress — супо́льная му́драсьць Кангрэ́су

collective number — збо́рны лічэ́бнік

2) калекты́ўны

collective farming — калекты́ўная гаспада́рка

2.

n.

1) збо́рны назо́ўнік

2) су́ма f., збор -у m.

3) калекты́ўнае прадпрые́мства, калга́с -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)