калектыўнае прадпрыемства

т. 7, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

калектыўнае садоўніцтва

т. 7, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

калекты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. калекты́ўны калекты́ўная калекты́ўнае калекты́ўныя
Р. калекты́ўнага калекты́ўнай
калекты́ўнае		 калекты́ўнага калекты́ўных
Д. калекты́ўнаму калекты́ўнай калекты́ўнаму калекты́ўным
В. калекты́ўны (неадуш.)
калекты́ўнага (адуш.)		 калекты́ўную калекты́ўнае калекты́ўныя (неадуш.)
калекты́ўных (адуш.)
Т. калекты́ўным калекты́ўнай
калекты́ўнаю		 калекты́ўным калекты́ўнымі
М. калекты́ўным калекты́ўнай калекты́ўным калекты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

культпахо́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Калектыўнае наведванне тэатра, музея, кіно і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

субо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Добраахвотнае бясплатнае калектыўнае выкананне якой-н. грамадска-карыснай працы ў нерабочы час (па суботах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калекты́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да калектыву, уласцівы яму; агульны, сумесны. Калектыўная гаспадарка. Калектыўнае жыццё. // Які ажыццяўляецца, выконваецца калектывам. Калектыўная праца. Калектыўнае кіраўніцтва. Калектыўны танец.

2. Прызначаны для калектыву. Калектыўнае забеспячэнне.

•••

Калектыўны дагавор гл. дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brainstorming [ˈbreɪnˌstɔ:mɪŋ] n. «мазгава́я ата́ка», калекты́ўнае абмеркава́нне яко́й-н. прабле́мы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пастано́ва, -ы, мн. -ы, -но́ў, ж.

1. Калектыўнае рашэнне або ўрадавае распараджэнне.

П. педагагічнага савета.

2. Адна з форм судовага рашэння.

П. суда.

Прыватная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калекты́ўны, -ая, -ае.

1. гл. калектыў.

2. Агульны, сумесны, які выконваецца калектывам.

Калектыўная гаспадарка.

Калектыўная праца.

3. Прызначаны для калектыву.

Калектыўнае забеспячэнне.

|| наз. калекты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

культпахо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Калектыўнае наведванне тэатра, музея і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)