Verbum

зрына́ць, зры́нуць

1. (зваліць уніз) hinábwerfen* vt;

2. перан. (пазбавіць улады) stürzen vt; zu Fall bríngen*

абру́шваць, абру́шыць

1. (зрынуць, скінуць што-н. з сілай) * umstürzen vt; zerstören vt, demolíeren vt;

2. (накіраваць на каго-н., што-н. auf A) ergíeßen* vt; áusschütten vt; ríchten vt