зру́шваць гл. зрушыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dislocate

[ˈdɪsləkeɪt]

v.t.

1) зьві́хваць, выві́хваць; спрыві́льваць

2) паруша́ць (пара́дак, пля́ны), перашкаджа́ць

3) зру́шваць, ссо́ўваць; перамяшча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

budge

[bʌdʒ]

1.

v.i.

ру́хацца, крана́цца зь ме́сца, зварухну́цца

He did not budge — Ён і не зварухну́ўся

2.

v.t.

зру́шваць, скрана́ць зь ме́сца (не́шта ця́жкае)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крана́ць

1. (датыкацца, дакранацца да каго-н., чаго-н.) berühren vt; stréifen vt;

2. (зрушваць з месца) bewégen vt, in Bewégung setzen, schíeben* vt; verrücken vt, verschieben* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verschíeben

*

I

1.

vt

1) перасо́ўваць, зру́шваць, кра́таць

2) (auf A) перано́сіць, адкла́дваць (на які-н. тэрмін)

2.

(sich) ссо́ўвацца, перасо́ўвацца, мяня́цца

die Sáche hat sich verschóben — спра́ва змяні́лася [перамяні́лася]

II

vt спекулява́ць (чым-н.), прадава́ць на чо́рным ры́нку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)