крана́ць

1. (датыкацца, дакранацца да каго-н, чаго-н) berühren vt; stréifen vt;

2. (зрушваць з месца) bewégen vt, in Bewégung setzen, schíeben* vt; verrücken vt, verschieben* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)