зру́шваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зру́шваю зру́шваем
2-я ас. зру́шваеш зру́шваеце
3-я ас. зру́швае зру́шваюць
Прошлы час
м. зру́шваў зру́швалі
ж. зру́швала
н. зру́швала
Загадны лад
2-я ас. зру́швай зру́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зру́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зру́шваць несов., прям., перен. сдвига́ть, стра́гивать; смеща́ть; см. зру́шыць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зрушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зру́шваць гл. зрушыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зру́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго-што.

Скрануць, рухаючы; перамясціць.

З. воз з месца.

|| незак. зру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зрух, -у, м. і зрушэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зру́шванне ср. смеще́ние; см. зру́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сдвига́ть несов.

1. (в место) ссо́ўваць;

2. (с места) ссо́ўваць, кра́таць, зру́шваць;

3. перен. зру́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смеща́ть несов.

1. (сдвигать) зру́шваць, ссо́ўваць, скрана́ць; перамяшча́ць;

2. (с должности) зніма́ць;

3. перен. зру́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зру́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зрушваць — зрушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зру́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зрушыцца.

2. Зал. да зрушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)