Verbum

зме́сці

1. wégfegen аддз. vt, ábfegen vt;

зме́сці пыл з чаго-н. etw. ábstauben;

2. (у гурбу) zusámmenfegen etw.;

◊

зме́сці з тва́ру зямлі́ dem Érdboden gleich máchen, vom Érdboden tílgen

змята́ць гл. змесці

замята́ць

1. (венікам і пад.) fégen vt; zusámmenfegen vt (змесці куды-н.);

2. безас. (снегам і пад.) zúwehen vt;

сляды́ замяло́ die Spúren sind verwéht

заме́сці

1. (мятлою і г. д.) fégen vt; zusámmenfegen vt (змесці куды-н.);

2. безас. (снегам і г. д.) zúwehen vt, verwéhen vt;

сне́гам замяло́ ўсе́ даро́гі álle Wége sind schnéeverweht;

заме́сці сляды́ перан. die Spúren verwíschen [tílgen]

пыл м. Staub m -(e)s;

быць у пыле bestáubt [stáubig] sein;

зме́сці пыл ábstäuben vt, ábstauben vt, den Staub ábwischen;

◊

пуска́ць пыл у во́чы разм. Sand in die Áugen stréuen (каму-н. D), bláuen Dunst vórmachen (каму-н. D)