зма́заць, зма́зваць
1. (памазаць) éinschmieren vt;
зма́заць тлу́шчам (éin)fétten vt;
зма́заць але́ем (éin)ölen vt;
зма́заць го́рла den Hals [die Kéhle] pínseln;
2. разм. (запэцкаць) beschmútzen vt, schmútzig máchen; beflécken vt (плямамі)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
schmíeren
vt
1) зма́зваць, ма́заць, нама́зваць; прама́зваць
éine Sálbe auf die Hand ~ — зма́заць руку́ ма́ззю
Bútter aufs Brot ~ — нама́заць ма́сла на хлеб
2) дава́ць ха́бар
er hat ihm geschmíert — ён падма́заў яго́ [даў яму́ ха́бар]
3) пля́каць, бру́дзіць
◊ sich (D) die Gúrgel [die Kéhle] ~ — разм. прамачы́ць го́рла, вы́піць
j-m Hónig [Brei] ums Maul [um den Mund] ~ — разм. ліслі́віць каму́-н.
dir muss man álles erst ins Maul ~ — разм. табе́ ўсё трэ́ба спача́тку разжава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)