зені́т м. астр. Zenít m -(e)s, Schéitelpunkt m -(e)s, -e; перан. Gípfelpunkt m;

◊

у зені́це сла́вы auf dem Gípfelpunkt [auf der Höhe] des Rúhmes

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schéitelpunkt

m -es, -e

1) матэм. вяршы́ня

2) перан. кульміна́цыя, зені́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zenít

m -(e)s зені́т

sein Ruhm steht im ~ — ён у зені́це сваёй сла́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)