згу́ба ж.

1. Verdérben n -s, Únheil n -s; Úntergang m -(e)s, -gänge;

2. (згубленае) Verlúst m -(e)s, -e; Scháden m -s, Schäden;

◊

раху́ба не згу́ба ≅ Spáren ist Verdíenen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verdérbnis

f -, -se

1) (па)гі́бель, згу́ба

2) псава́нне, разлажэ́нне; дэмараліза́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bane

[beɪn]

n.

1) пракля́цьце n.

2) згу́ба, бяда́ f., няшча́сьце n.

He is the bane of my life — Ён атру́ціў мне жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

destruction

[dɪˈstrʌkʃən]

n.

1) зьнішчэ́ньне n.

2) руі́на, пагі́бель, згу́ба f.

overconfidence was his destruction — празьме́рная самаўпэ́ўненасьць загубі́ла яго́

3) разбурэ́ньне, бурэ́ньне n. (буды́нка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fate

[feɪt]

1.

n.

1) кон -у m.

2) наканава́ньне n.

3) до́ля f., лёс -у m.

4) сьмерць f., згу́ба f., гі́бель f.

2.

v.t.

накано́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Verdérb

m -(e)s згу́ба, (па)гі́бель

◊ auf Gedéih und ~ — на жыццё і смерць, на до́брую і ліху́ю до́лю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

капе́ц м.

1. (куча агародніны, пакрытая саломай і прысыпаная зямлёй) Míete f -, -n;

2. (насып) Grénzpfahl m -s, -pfähle;

3. разм. (згуба, гібель) Énde n -s, -n, Tod m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verdérben

n -s

1) псава́нне

2) згу́ба, (па)гі́бель, няшча́сце

j-m zum ~ geréichen — быць [паслужы́ць] прычы́най гі́белі каго́-н.

ins ~ rénnen* — губі́ць само́га сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ruin

[ˈru:ɪn]

1.

n.

1) разва́ліна f., руі́ны pl.

The ruins of an ancient castle — Руіны старажы́тнага за́мку

2) згу́ба, загу́ба, пагі́бель f.; упа́дак -ку, заняпа́д -у m.

His enemies planned the duke’s ruin — Во́рагі кня́зя планава́лі яму́ загу́бу

Drinking was his ruin — П’я́нства было́ яго́най згу́бай

3) руі́на f.

The house had gone to ruin — Дом дайшо́ў да ста́ну руі́ны

4) банкру́цтва n.

2.

v.t.

1) даво́дзіць да руі́ны, руйнава́ць; разбура́ць; глумі́ць

2) даво́дзіць да гале́чы, да банкру́цтва

3.

v.i.

руйнава́цца, банкрутава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)