зблы́таць, зблы́тваць
1. (ніткі, валасы і г. д.) verwíckeln vt, verwírren vt;
2. (пераблытаць) verwéchseln;
я вас зблы́таў з кі́мсьці ich habe Sie mit jémandem verwéchselt;
3. разм. (збіць з панталыку) írremachen аддз. vt; aus dem Konzépt bríngen*;
◊
зблы́таць ка́рты éinem die Kárten durcheinánder wérfen*; éinem Strich durch die Réchnung máchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
wírren
vt зблы́тваць, зме́шваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
confound
[kənˈfaʊnd]
v.
1) бянтэ́жыць
2) блы́таць, зблы́тваць
3) зьдзіўля́ць; зьбіва́ць з тро́пу; разла́джваць, псава́ць
•
- Confound it him
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
entangle
[ɪnˈtæŋgəl]
v.t.
1) блы́таць, зблы́тваць, заблы́тваць (ні́ткі)
2) лаві́ць у па́стку
3) ублы́тваць, уця́гваць, уме́шваць (у непрые́мную або́ небясьпе́чную спра́ву)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
méngen
1.
vt зме́шваць, пераме́шваць, зблы́тваць
zu éinem Teig ~ — замясі́ць це́ста
eins ins ándere ~ — гавары́ць блы́тана
2.
(sich) уме́швацца
sich in j-s Ángelegenheiten ~ — уме́швацца ў чые́-н. спра́вы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tangle
[ˈtæŋgəl]
1.
v.t.
1) блы́таць, зблы́тваць (ні́ткі)
2) заблы́тваць; зьбіва́ць з панталы́ку
2.
v.i.
1) заблы́твацца
2) бі́цца, свары́цца
3.
n.
1) не́шта заблы́танае
2) блытані́на f.
a tangle of contradictory statements — блытані́на супярэ́члівых выка́званьняў
3) ку́длы pl., скудла́чаныя валасы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
knot
[nɑ:t]
1.
n.
1) ву́зел -ла́ m.
2) бант -а m., ба́нцік -а m., dim.
3) су́вязь f.
nuptual knot — сужэ́нства
4) на́расьць f. (на дрэ́ве)
5) ву́зел -ла́ m. (адзі́нка ху́ткасьці вадапла́ваў)
6) ця́жкасьць, перашко́да f.; замі́нка, за́гваздка f.
2.
v.
1) завя́заваць вузло́м
2) зблы́тваць (-ца), заблы́таць (-ца) у вузлы́
3) завя́зваць, рабі́ць фрэ́ндзлі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)