confound
v.
1) бянтэ́жыць
2) блы́таць, зблы́тваць
3) зьдзіўля́ць; зьбіва́ць з тро́пу; разла́джваць, псава́ць
•
- Confound it him
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
confound
v.
1) бянтэ́жыць
2) блы́таць, зблы́тваць
3) зьдзіўля́ць; зьбіва́ць з тро́пу; разла́джваць, псава́ць
•
- Confound it him
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)