зачыні́ць, зачыня́ць

1. schlíeßen* vt, zúmachen vt, zútun* vt;

зачыні́ць на ключ zúschließen* vt, verschlíeßen* vt;

2. (сход і г. д.) schlíeßen* vt;

3. (перагарадзіць) spérren vt;

зачыні́ць мяжу́ die Grénze spérren [schlíeßen*];

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

close down

а) зачыні́ць

б) забарані́ць, зьліквідава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shut off

а) вы́лучыць (эле́ктрыку, газ)

б) зачыні́ць (ваду́, даро́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shut down

а) зачыні́ць (фа́брыку), спыні́ць часо́ва (пра́цу)

б) зачыня́ць, ліквідава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прычыні́ць​II (няшчыльна зачыніць) ánlehnen vt, nicht fest [nicht ganz] schlíeßen*;

прычыні́ць дзве́ры die Tür ánlehnen [nicht ganz zúmachen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zúbringen

* vt

1) прыно́сіць, падно́сіць

2) право́дзіць (час)

3) (з намаганнем) зачыні́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыхло́пнуць разм.

1. (зачыніць) zúschlagen* vt, zúwerfen* vt;

2. (забіць) j-n fértig máchen, j-m den Gáraus máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zúwerfen

* vt

1) (D) кі́даць (каму-н. што-н.)

2) зачыні́ць (дзверы)

3) закі́дваць, засыпа́ць (роў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

запо́р​II м. разм. (прылада) Verschlúss m -es, -schlüsse; Ríegel m -s, - (засаўка);

зачыні́ць на запо́р verschlíeßen* vt, verríegeln* vt;

на запо́ры verschlóssen; verríegelt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Spalt

m -(e)s, -e

1) шчы́ліна

die Тür éinen ~ óffen lássen* — няшчы́льна зачыні́ць дзве́ры, пакі́нуць шчы́ліну

2) трэ́шчына, раско́ліна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)