Verbum

засу́нуць разм (hinéin)stécken vt, éinstecken vt

засо́ўваць, засу́нуць (hinéin)stécken vt, éinstecken vt;

засо́ўваць ру́кі ў кішэ́ні die Hände in die Táschen stécken

кляп м Knébel m -s, -;

засу́нуць каму-н у рот кляп j-n knébeln, j-m das Maul stópfen

падсу́нуць

1. (прысунуць) heránrücken vt, heránschieben* vt (да чаго-н an A);

2. (засунуць) (hinéin)stécken vt;

3. (непрыкметна падлажыць) zústecken vt, zúschieben* vt (каму-н D)

запра́віць

1. кул zúrichten vt, ánrichten vt;

запра́віць прыпра́вамі würzen vt;

запра́віць сала́ту смята́най Salát mit Sáhne ánmachen;

2. (засунуць) hinéinstecken vt, stécken vt (куды-н in A);

3. (палівам) tánken vi, áuftanken vt

заткну́ць

1. (адтуліну) verstópfen vt, zústopfen vt;

заткн ву́шы разм sich (D) die Óhren verstópfen vt;

2. (засунуць за што-н) (hinéin)stécken vt;

◊ ён цябе́ за по́яс заткне́ разм er steckt dich gleich in die Tásche;

заткну́ць каму-н рот разм j-m den Mund stópfen [verbíeten*]

заклада́ць, закла́дваць

1. (палажыць куды-н) légen vt; stécken vt (засунуць); verlégen vt (згубіць);

2. (залажыць) áusfüllen vt (дзіркі); verstópfen vt (заканапаціць);

3. (аддаць у заклад) versétzen vt, verpfänden vt;

4. (будынак і пад.) gründen, den Grúndstein legén (zu D);

заклада́ць по́мнік den Grúndstein zu éinem Dénkmal légen;

заклада́ць го́рад éine Stadt gründen [ánlegen];

5. (старонку, кнігу) dazwíschenlegen vt;

заклада́ць старо́нку ein Búchzeichen éinlegen [hinéinlegen]

залажы́ць разм

1. (пакласці куды-н) légen vt; stécken vt (засунуць); verlégen vt (згубіць);

залажы́ць ру́кі за спі́ну die Hände auf dem Rücken verschränken;

2. (закласці) áusfüllen vt (дзіркі); verstópfen vt (заканапаціць);

залажы́ць акно́ цэ́глай ein Fénster zúmauern;

3. (загрувасціць) verstéllen vt; verlégen vt;

4. (аддаць у заклад) versétzen vt, verpfänden vt;

5. (будынак) gründen, den Grúndstein légen (zu D);

залажы́ць фунда́мент [падму́рак] den Grund légen (zu D) (тс перан);

6. вайск залажы́ць мі́ннае по́ле ein Mínenfeld ánlegen;

7. безас:

залажы́ла гру́дзі die Brust ist belégt;

◊ залажы́ць за каўне́р [га́льштук] eins [éinen] hínter die Bínde gíeßen*; éinen hében*